“Kijk in tijd of reken in ruimte; we dromen van groot en we komen van ver. We zijn er niet zomaar en vandaar… Missen we hier en nu, als we niet weten van her en der.
Alle stedelingen zijn vreemdelingen; de uitkomst van vertrek en aankomst. Ergens naartoe in tijd of ruimte, dat is… Waar onze stad vandaan komt.
Rotterdammers, globetrotterdammers; overzeese kusten werden kades. Geografisch, chronologisch; hun kijk vormde onze kaarten en kaders. Van expeditie naar expositie; cultuur-turen voor gevorderden. Met de jaren verandert het licht op de verhalen achter het verworvene.
Verzamelaars, handelaren, koopmannen, roofmannen, zendelingen en zakenlieden. Met een nieuwe blik op een oude werkelijkheid, vinden we andere vragen én antwoorden die deze zaken bieden. Collecties bieden context, vooruit lukt wanneer we terugkijken. Ons wereldbeeld verandert wanneer andere ogen terug kijken.
Een vreemd volk op zoek naar vreemde volken, objecten om te hebben. Nog altijd ter educatie, maar nu óók om onszelf te leren kennen. Elkaar beter te begrijpen. Herkomst als de inkt om met elkaar een toekomst te gaan schrijven.
Etnografisch spiegelbeeld, boetekleed of mantel der liefde. Bezit van mijlenver om ons perspectief te bieden. Op een plek van en vóór ons, sinds de dagen waarin meenemen een teken van weelde was, laten we ons meenemen: de wereld in het museum, het museum… In een wereldstad.”
Tekst door Derek Otte in opdracht van het Wereldmuseum, 2018
Beeld: Nationaal Museum van Wereldculturen, objectnummer RV-A11-76
